در کتب طب سنتی ایران، قهوه را بیشتر سرد و خشک توصیف کرده اند، اما برخی قهوه را در گرمای متوسط و خشکی زیاد توصیف کرده اند.
حکیم می رام الدین محمود شیرازی در پایان رساله افیونی خود سرد و خشک را درجه دو می نویسد.
میرزا قاضی در رساله خود سردی آن را در درجه اول و خشکی آن را در درجه دوم می نویسد و حکیم سالک الدین یزدی می نویسد برخی از آشنایان به خواص ادویه سردی آن را در درجه اول گفته اند. و یبوست آن در درجه سوم است.
شیخ داود عنتکی گفته است که در اول گرم و در دوم خشک است.
حکیم میرمحمد مومن در تحفه نوشته است که در قیاس به نظر می رسد که گرما و خشکی معتدل بر آن غالب باشد و پوسته آن گرمتر و خشکتر از آن باشد.
همانطور که گفتم در خشکی قهوه اسپرسو شکی نیست اما طی تحقیقاتی که انجام دادم و در کتاب های طب سنتی خواندم:
داروی قهوه پیچیده است و به نوع قهوه و تهیه آن بستگی دارد. اگر قهوه سبز و برشته نشده باشد، خاصیت آن سرد و خشک است و اصطلاحاً سودا است، اما اگر قهوه برشته شده و هر چقدر تیره باشد، این قهوه دارای خاصیت گرمی است.
قهوه اسپرسو در درجه اول خشک است زیرا رفع خستگی می کند و چون باعث حرکت معده و رفع یبوست و افزایش نشاط فرد می شود به این نتیجه می رسیم که طبیعت قهوه اسپرسو گرم و خشک است صفرا آور است (نظر شخصی)
اما تا زمانی که قهوه چه اسپرسو و چه دم کرده بماند تا خنک شود، مزاج آن به سودا گرایش دارد و سرد و خشک است و بسیار مضر است.
برخی از مشخصات فنی سری شیائومی ۱۵ فاش شدند